Wada postawy czy skolioza? Badanie kliniczne pacjenta
Badanie kliniczne polega na dokładnym obejrzeniu pacjenta i jego symetrii ciała. Powinno odbywać się to w obecności rodzica lub opiekuna. Musimy wziąć pod uwagę trudności w badaniu, np. nadpobudliwość, wiotkość. Czynniki te mogą zmienić wynik badania.
Oglądamy pacjenta z przodu, z tyłu i z boku.
Z przodu sprawdzamy symetrię:
- barków,
- sutków,
- kolców biodrowych przednich górnych,
- wysokość rzepek,
- oraz pion: broda, mostek, pępek, środek spojenia łonowego.
Z boku oceniamy:
- pion: ucho, bark, krętarz większy kości udowej, 1/3 stopy,
- ustawienie głowy,
- krzywizny kręgosłupa (lordoza szyjna, kifoza piersiowa, lordoza lędźwiowa),
- ustawienie miednicy.
Z tyłu oceniamy symetrię:
- barków,
- łopatek,
- wcięć talii,
- talerzy biodrowych,
- kolców biodrowych tylnych górnych.
Pion: guzowatość potyliczna, wyrostki kolczyste kręgosłupa, szpara pośladkowa.
Wykonujemy także bardzo łatwy, ale ważny test Adamsa, aby ocenić, czy asymetrie wynikają ze skoliozy funkcjonalnej, strukturalnej czy wady postawy. Polega on na pomiarze rotacji kręgosłupa w skłonie.
Wykonanie: pacjent stoi (wyprostowane kolana, symetrycznie ustawione stopy) lub siedzi. Badający stoi za nim i prosi go o pochylenie się do przodu.
Interpretacja: Jeżeli w skłonie nie zauważamy asymetrii i skrzywienia, mamy do czynienia z wadą postawy lub skoliozą funkcjonalną.
Jeżeli zauważymy obecność utrwalonego skrzywienia: garb żebrowy lub wał lędźwiowy, mamy do czynienia ze skoliozą strukturalną.
Najlepiej użyć skoliometru, co pozwoli nam dokonać dokładnego pomiaru.
O czym świadczy asymetria?
Może to być wada postawy:
- Zauważyliśmy np. nierówność łopatek, kolców biodrowych, zwiększoną kifozę piersiową, zwiększone przodopochylenie miednicy.
- W siadzie pacjent obciąża nierówno pośladki.
- Nie zauważyliśmy znaczącego garbu żebrowego ani wału lędźwiowego.
Może to być skolioza:
Zauważyliśmy nierówność łopatek, barków, kątów talii oraz asymetrię w skłonie w odcinku piersiowym (na wysokości łopatek), co może świadczyć o rotacji kręgosłupa, czyli garbie żebrowym, lub w odcinku lędźwiowym, który jest nazywany wałem lędźwiowym.
Jeżeli w badaniu klinicznym widzimy asymetrię w postawie, a w teście Adamsa wyróżnia się szczególnie jedna za stron, to należy odesłać pacjenta do lekarza. Celem pierwszej wizyty będzie wykonanie zdjęcia RTG całego kręgosłupa w projekcji AP. Pozwoli to ocenić rzeczywiste skrzywienie kręgosłupa. Kąt Cobba wykreślony ze zdjęcia wskazuje, czy mamy do czynienia ze skoliozą czy wadą postawy. Kąt powyżej 10 stopni świadczy o skoliozie. W tym przypadku należy podjąć stałą współpracę z lekarzem i fizjoterapeutą specjalizującym się w leczeniu skolioz.
Wada postawy – postępowanie w gabinecie
Czym jest wada postawy?
Definicji jest wiele. Możemy przyjąć, że są to wszelkie odchylenia od prawidłowej postawy ciała. Jest to bardzo częsty problem we współczesnym społeczeństwie, dotyczący przede wszystkim dzieci.
Obecnie zauważamy, że wady postawy, a nawet niewielkie skoliozy, nie wpływają negatywnie na obecną oraz przyszłą jakość życia. Nie są to pacjenci narażeni na większe dolegliwości bólowe w dorosłym życiu niż osoby, u których nie postawiono takiej diagnozy.
Problemem jest również zdefiniowanie „prawidłowej postawy ciała”. Traktujmy postawę jako opakowanie. Weźmy pod uwagę czynniki wewnętrzne, czyli np. narządy. Niektóre są parzyste, np. nerki, niektóre pojedyncze, np.: przełyk, serce, co wprowadza asymetrię w wyglądzie. Kolejnym przykładem może być napięty i wystający brzuch jako skutek problemów jelitowych/wzdęć. To tylko przykładowe sytuacje, takich czynników jest w naszym ciele dużo więcej.
Dlatego też nie z każdą asymetrią trzeba pracować. Nieleczone wady postawy nie muszą się pogłębić i nie zawsze prowadzą do skoliozy. Nie oczekujmy, że pacjent będzie idealnie równy, a symetrię osiągniemy ćwiczeniami.
Wady postawy mają wiele przyczyn, czasami je poznamy, a czasami nie. Mogą np. powstawać w wyniku wiotkości stawowej,...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
