Przydatne mogą być materiały z lycrą, które bardzo dobrze sprawdzają się jako sprzęt podwieszany, jak w zabawie BANAN. Jednak nie wszystkie takie materiały, ponieważ część nadaje się tylko do owijania, na przykład w bardzo zimny naleśnik, jak tkanina z RZEKI, jeżeli wcześniej schłodzimy ją w lodówce albo zamrozimy.
BANAN
Jest to materiał na szarfy, świetnie sprawdza się jako hamak lub jako element toru przeszkód znajdujący się w powietrzu, ponieważ przyjmuje duże obciążenia. Dla dzieci poszukujących wrażeń proprioceptywnych oraz przedsionkowych. Podczas montowania wykorzystuje się ósemki alpinistyczne i mocne typy wiązań.
Zdjęcie z zasobu własnego, zrobione w gabinecie Stella Progressus Katarzyna Ciesielska w Szczecinie
RZEKA
Materiał na podłodze to spandex: 80% nylonu, 20% elastanu, 4-kierunkowy. Jest mocno rozciągliwy, nie nadaje się do podwieszania, zimny w dotyku. Najlepiej, gdyby był w niebieskim kolorze.
Dysponując rybkami do łowienia na magnes, stwarzamy rzekę lub staw do zabawy. Zabawa głównie dla młodszych dzieci. Może stanowić źródło stymulacji wzrokowej, gdy rybki są różnokolorowe, jednak głównym celem tego ćwiczenia jest rozwój równowagi i kontroli posturalnej poprzez dołączenie równoważni, która może być kładką lub mostem. Jeśli nie posiadamy równoważni, możemy użyć poduszki sensorycznej jako miejsca połowu ryb. Na zdjęciu widoczne są również filcowe ryby robione przeze mnie. Kształty ryb zostały wycięte z filcu. Między dwoma takimi samymi częściami umieściłam spinacz, następnie zszyłam krawędzie. Magnetyczną wędkę można dokupić osobno w internecie lub wykorzystać wędkę z innych gier. Zrobiłam po 2 rybki z każdego koloru, co otwiera również możliwość dobierania w pary.
Zdjęcie z zasobu własnego, zrobione w gabinecie Stella Progressus Katarzyna Ciesielska w Szczecinie
Innym typem pomocy są dywaniki. Gotowe produkty służą do wykładania nimi huśtawek, ramp czy beczek. Są podstawąpropozycji, które chciałabym pokazać. To kolaże z materiałów o różnych kształtach i wielkościach – w zależności od pierwotnego pomysłu na wykorzystanie. Malutkie miały służyć jako dywaniki pod platformę, natomiast w moim przypadku pomysł ten zakończył się klęską i wykorzystuję go jak w DYWANIK V1. Następnie uszyty został DYWANIK V2, który bardzo dobrze sprawdza się jako „liany” do tworzenia „jungli”. Od razu zaznaczam, że nie można się na nim wieszać, natomiast przechodząc między tymi zwisającymi materiałami, dzieci ocierają się o różne faktury, dostarczając sobie bodźców taktylnych. Z uwagi na kolorystykę stanowi dodatkowy bodziec wzrokowy. Szczególnie widoczne to było u jednego z moich pacjentów – chłopiec z rozpoznaniem ASD, podreaktywność przedsionkowa, proprioceptywna i wzrokowa, nadreaktywność dotykowa i słuchowa; na sali najczęściej dostymulowuje się poprzez ruch (bieganie w kółko bądź w przód i w tył). Zawieszenie „lian” spowodowało zwolnienie tempa chłopca przez dostarczenie mu przeszkód i zmuszenie do wydłużenia drogi, ale również zwiększenie ilości bodźców wzrokowych. Zwiększyło to również u niego możliwości eksplorowania dotykiem, chętnie sprawdzał materiały. Widać było, że taka forma zabawy była dla niego atrakcyjna. Ostatni został uszyty DYWANIK V3 – jako pokrowiec na materac powodujący większe zainteresowanie dzieci tym przedmiotem. Jest to także najczęściej wybierane przez dzieci miejsce do masażu. Po rozłożeniu ten wielki kawałek materiału o powtarzających się kwadratach służył jako „szachownica” do zabaw z rzucaniem workami na pola o tych samych fakturach. Jeden ze znajdujących się tam materiałów jest „zmyłkowy” – wzrokowo dwa pola nie pasują do siebie, natomiast po dotknięciu okazuje się, że są tą samą fakturą.
DYWANIK V1
Zdjęcie z zasobu własnego, zrobione w gabinecie Stella Progressus Katarzyna Ciesielska w Szczecinie
Jest to zlepek materiałów: miękkich, szorstkich, bawełnianych, minky, w...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
