Fizjologiczny chód jest podstawowym sposobem poruszania się człowieka. Wyobrażając sobie to zjawisko z perspektywy motoryczności, możemy poddać je zarówno ocenie biomechanicznej, jak i interpretacji psychologicznej czy psychospołecznej. W perspektywie medycznej interesować nas będą parametry fizjologiczne oraz strukturalne, jeśli chodzi o ośrodki mózgu zaangażowane w prawidłowości lokomocyjne. Natomiast w perspektywie psychologicznej czy psychospołecznej będziemy rozpatrywać ułożenie dłoni oraz ich swobodę ruchu, dynamikę chodu, balans i wiele innych, przypisując im cechy osobnicze czy obrazujące ekspresję emocjonalną. W aspekcie przetwarzania procesów sensorycznych będziemy rozpatrywać chód jako wybitną umiejętność przemieszania się, czyli angażowania wielu układów sensorycznych, m.in. układu przedsionkowego, oraz dawkowania siły mięśniowej, czyli funkcji proprioceptywnych. Na dodatek cały ten proces odbywa się pod kontrolą układu wzroku. Kontekst emocjonalny, czyli ten rozumiany przez mowę ciała, również będzie nam gwarantował cały wachlarz cech charakterystycznych dla człowieka jako jednostki.