Podstawowym założeniem terapii neurobiologicznej jest wykorzystanie teorii neuroplastyczności mózgu, czyli jego właściwości polegającej na doprowadzeniu do trwałej zmiany odpowiedzi neuronalnych pod wpływem uczenia się. Jednak, aby to nastąpiło, mózg potrzebuje aktywnego doświadczenia, podczas którego uczony jest odbioru, przetwarzania, przechowywania i wykorzystywania informacji. Ważną cechą tego zjawiska jest to, że dokonuje się wówczas modyfikacja całego obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego, co pozytywnie wpływa na całościowy rozwój dziecka.
Autor: Łukasz Franków