Jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się na diagnozę i terapię SI są „trudne” i nieakceptowalne zachowania dzieci. Działania rodziców i nauczycieli bardzo często są nieskuteczne. Jak więc wspierać wspólne wypracowywanie większych kompetencji radzenia sobie z emocjami u dzieci?
Autor: Krystyna Jacków-Sowa
Terapeutka Integracji Sensorycznej i Bilateralnej. Fizjoterapeutka, pedagożka, wykładowczyni akademicka, ekspertka promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, dyrektorka Ośrodka Terapii i Wspierania Rozwoju „Balans” w Poznaniu.
Ćwiczenia i zabawy wykonywane w domu pięknie wspierają pracę terapeutyczną w gabinecie, ale… Należy zwrócić uwagę na świadomość, uważność i zaangażowanie rodzica. Ułatwi to dopasowanie aktywności nie tylko dla dziecka, ale także dla rodzica właśnie, z korzyścią dla dziecka. Na co warto zwrócić uwagę?
Termin teoria poliwagalna pochodzi od najdłuższego w naszym ciele nerwu błędnego. Jest to nerw czuciowy, ruchowy i przywspółczulny. Twórcą teorii i nazwy jest dr Stephen Porges – amerykański lekarz psychiatra. Jak się okazuje, wykorzystanie w terapii aktywności określanej mianem gimnastyki neuronalnej realnie przekłada się na sukcesy terapeutyczne. Od czego zacząć?