Autor: Justyna Tempska

Integracja sensoryczna jest kluczowym procesem w rozwoju każdego dziecka. Ten artykuł zabierze czytelników w podróż adaptacji dziecka z profilem sensorycznym „poszukiwacza bodźców sensorycznych” w środowisku domowym. Dziecko o takim profilu może przypominać postać Tygryska z bajki, który jest pełen energii, ciągle w ruchu, biega, skacze, przewraca się, szukając silnych bodźców sensorycznych. Jest to profil łatwo zauważalny zarówno wizualnie, jak i słuchowo. Aktywne poszukiwanie bodźców przez dziecko stanowi wyzwanie dla rodziny, ale jednocześnie otwiera możliwości na zbudowanie środowiska wspierającego jego rozwój.

O samoregulacji i stresie pisałam już niejeden raz na łamach naszego czasopisma. Dziś chciałabym zająć się tym tematem od strony bardziej praktycznej. Samoregulacja, czyli zdolność do zarządzania własnymi emocjami i zachowaniami w odpowiedzi na różne sytuacje, w tym również na stres, jest niezwykle ważną umiejętnością, którą dzieci powinny rozwijać od najmłodszych lat.

W tym materiale skupiamy się na roli, jaką rodzice i opiekunowie odgrywają w procesie terapii integracji sensorycznej. Często postrzegani jako cisi towarzysze w terapeutycznej podróży dziecka, rodzice i opiekunowie odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu ciągłości i efektywności leczenia poza gabinetem terapeuty. Ważne jest, aby zrozumieć, że choć rodzic nie jest terapeutą i nie musi nim być, jego działania i postawa mają fundamentalne znaczenie dla powodzenia terapii.

W dzisiejszym skomplikowanym i wymagającym świecie dbanie o dobrostan dzieci i ich rodzin staje się priorytetem. W miarę jak zrozumienie różnorodnych potrzeb dzieci i młodzieży stale ewoluuje, tak samo muszą rozwijać się metody i podejścia terapeutyczne, aby sprostać tym wyzwaniom. Jednym z najbardziej obiecujących i efektywnych podejść do pracy na rzecz dziecka i jego rodziny jest interdyscyplinarna praca terapeutyczna, a nie tylko praca nad elementami związanymi z procesami przetwarzania sensorycznego.

W dzisiejszym społeczeństwie coraz większą wagę przykłada się do znaczenia zdolności emocjonalnych i społecznych w codziennym funkcjonowaniu. Jednak często pomijanym aspektem tych umiejętności jest ich związek z prawidłowym przetwarzaniem sensorycznym. W pracy z dziećmi istotne jest ciągłe pamiętanie o nadrzędnym celu, jakim jest dobrostan dziecka w relacjach rówieśniczych, umiejętności komunikacyjne i zdolność nawiązywania relacji. Zajęcia sensoryczne mogą być skutecznym narzędziem do ich rozwoju, wykorzystującym aktywności fizyczne i zabawę.

W ostatnich latach nowoczesne technologie zyskały uznanie jako cenne wsparcie dla terapii integracji sensorycznej, otwierając przed terapeutami i rodzicami nowe możliwości w pracy nad rozwijaniem doświadczeń zmysłowych u dzieci. Odkrycie potencjału wirtualnej rzeczywistości, gier terapeutycznych, aplikacji mobilnych, sensorów noszonych na ciele i sensorów śledzenia wzroku jako innowacyjnych narzędzi terapeutycznych jest istotne i uzasadnione, gdy rozważamy włączenie ich do regularnej terapii oraz jako wsparcie między sesjami terapeutycznymi.

Interocepcja to zdolność do rozumienia i odczuwania własnych emocji oraz stanów ciała. Wraz z kolejnymi fragmentami artykułu poruszymy temat zrozumienia czucia trzewnego w codziennym życiu i utrzymaniu dobrostanu.