Logorytmika to metoda terapeutyczna integrująca elementy rytmiki, muzyki, mowy i ruchu w celu wspierania rozwoju komunikacji, funkcji poznawczych oraz sprawności motorycznej. Choć najczęściej kojarzona jest z terapią logopedyczną, jej zastosowanie wykracza daleko poza klasyczne działania logopedy. Logorytmika okazuje się również bardzo skuteczna w pracy z dziećmi z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego, opóźnionym rozwojem mowy (ORM), zaburzeniami ze spektrum autyzmu, zespołem Downa, afazją czy niepełnosprawnością intelektualną.
Autor: Kamila Miszczyk-Walczak
Surdopedagożka, logopedka, specjalistka WWRD. Od 11 lat pracuje z dziećmi jako nauczycielka i terapeutka. Posiada doświadczenie w pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Oddychanie jest niezbędne do życia, ale także do mówienia oraz prawidłowego rozwoju i funkcjonowania aparatu artykulacyjnego. Jest prymarną czynnością niewymagającą udziału naszej świadomości. Czy wiesz, że dorosły, który prawidłowo oddycha, wykonuje około 12–16 oddechów na minutę? Natomiast noworodek wykonuje aż 40 oddechów! W poniższym artykule przybliżam temat znaczenia prawidłowego oddychania dla rozwoju dziecka oraz podaję przykłady zabaw oddechowych.
W sierpniu 2023 r. otrzymałam prośbę o konsultację w sprawie opóźnionego rozwoju mowy u dziewczynki w wieku 3 lat i 3 miesięcy. Z dodatkowych informacji przed pierwszym spotkaniem z Blanką wiedziałam, że jest nadruchliwa, wykazuje zaburzenia SI oraz że badanie słuchu wyszło prawidłowo. W dalszej części artykułu przedstawiam opis przypadku wraz z podaniem podjętego działania terapeutycznego.
W dzisiejszych czasach dzieci wychowują się w obecności ekranów i tabletów. Są też narażone na ogromne ilości bodźców pochodzących z elektroniki czy grających i świecących zabawek. Te przedmioty stymulują prawą półkulę mózgu, wpływając na jej dominację. Deficyty funkcji lewej półkuli objawiają się trudnościami z odbiorem i tworzeniem przekazów językowych, zaburzeniami dominacji stronnej ciała, dysleksją, trudnościami szkolnymi w nauce czytania, liczeniu, zaburzoną percepcją wzrokową (dostrzeganiem szczegółów) czy zaburzonym logicznym myśleniem i analizowaniem.
Lateralizacja oznacza przewagę jednej strony naszego ciała nad drugą. Wśród całej ludzkiej populacji przeważa lateralizacja prawostronna: prawego oka i ucha, prawej ręki oraz nogi. Lateralizacja prawostronna zwykle rozwija się około 2–3 roku życia dziecka, a lewostronna w wieku 3–4 lat. Ostateczna lateralizacja i dominacja strony ciała kształtuje się około 6 roku życia. Proces ten kończy się w wieku szkolnym. Co warto wiedzieć na temat lateralizacji?
Obecnie, dzięki rozwojowi wiedzy i świadomości terapeutycznej, coraz więcej logopedów oraz innych specjalistów traktuje swojego pacjenta holistycznie. Pozwala to na szybsze znalezienie źródła trudności w rozwoju mowy oraz artykulacji. Logopedzi zwracają uwagę na funkcje prymarne, ponieważ mają one ogromny wpływ na rozwój mowy.
Czy wiesz, że w Polsce aż 1–2 na 1000 noworodków oraz 20% dzieci i młodzieży w wieku szkolnym ma zaburzenia w obrębie narządu słuchu1? A przecież dobrze funkcjonujący słuch jest niezbędny do prawidłowej komunikacji, wyrażania swoich myśli i emocji, nauki w szkole oraz życia w społeczeństwie. Problemy ze słuchem mogą obejmować wady słuchu, ale także zaburzenia przetwarzania słuchowego.
Motoryka mała oraz duża, czyli cały rozwój ruchowy, są nierozerwalnie połączone z rozwojem mowy. W przypadku zaburzeń tego procesu doskonale sprawdza się metoda SI. Poniższy artykuł ma na celu przybliżenie zagadnienia pracy podczas zajęć SI z dzieckiem o nieprawidłowym przebiegu rozwoju mowy.